“Sport voor de rijken”

De prijzen van badmintonpluimpjes (‘shuttlecocks’ in jargon) schieten de hoogte in, dat merkt ook Julien Nys van Badminton Vlaanderen. “Als het over de trainingsshuttles gaat, dan spreken we over prijzen van 21 à 22 euro per dozijn shuttlecocks. Op nationaal niveau zitten we tussen de 25 en de 32 euro per dozijn, afhankelijk van de kwaliteit. Internationaal betaal je makkelijk 40 euro voor een koker shuttles.”

Op trainingen en wedstrijden jagen spelers makkelijk een halve of zelfs een hele koker door. “Op nationaal niveau gaat dat per match over 3 à 4 shuttles, internationaal schommelt dat tussen 9 en 11 shuttles, en op het hoogste niveau gebruikt een speler al snel tussen de 11 tot 13 shuttles per wedstrijd, met uitschieters van soms 36 shuttles per wedstrijd”, zegt Nys.

Dat is niet niks, vindt Nys. Hij vreest dat vooral clubs de prijsstijgingen zullen voelen. “De grootste kost is voor de clubs en de trainingscentra die de shuttles aankopen en vaak een contract hebben met de leveranciers. Ook de man in de straat die het lidgeld betaalt, zou er wel wat van kunnen voelen.”

De link met varkensvlees

Maar wat hebben duurdere badmintonpluimpjes nu met varkensvlees in China? Volgens de South China Morning Post heeft het allemaal te maken met “raw materials”, oftewel ruwe materialen, én verschuivingen in het Chinese eetpatroon.

De kwalitatieve shuttlecocks worden namelijk gemaakt van eenden- of ganzenveren. Een groot deel van de globale productie gebeurt in China. Denk bijvoorbeeld aan de grote shuttleproducenten Yonex, Double Happiness, Lingmei en Viktor Sport. Allemaal hebben ze locaties in China en allemaal kondigden ze de afgelopen weken prijsstijgingen aan.

Enter de Chinese economie. Daar gaat het al enkele jaren niet zo goed mee. “Dat de prijzen van varkensvlees goedkoper zijn geworden, zorgt ervoor dat Chinezen meer varkensvlees eten, waardoor de vraag naar eenden- en ganzenvlees is afgenomen”, legt China-correspondent Anouk Eigenraam uit.

“China kent traditioneel veel kleine boeren”, gaat Eigenraam verder, “maar door recente ontwikkelingen en schaalvergroting wordt de markt overgenomen door grotere boerderijen, die meer gericht zijn op massaproductie en snelle omzet.”

Dat betekent dat eenden dus enerzijds minder geslacht worden door de grotere vraag naar varkensvlees. Anderzijds is het ook zo dat de eenden sneller geslacht worden, nog voor ze langere veren hebben ontwikkeld. In beide gevallen leidt dat tot een tekort aan veren om shuttles mee te maken, wat prijsstijgingen in de hand werkt.

“Sport voor de rijken”

Niet zo fijn voor de badmintonfans dus. Zeker niet voor de Chinese sportliefhebbers, die met bijzonder veel zijn. Volgens Channel News Asia spelen naar schatting maar liefst 250 miljoen Chinezen, van de 1,41 miljard in de Volksrepubliek, wekelijks minstens 2 uur badminton.

Niet zo verwonderlijk dat het topic badminton al enkele weken trending is op Chinese sociale media. Op het platform Weibo, het Chinese X, werd de hashtag #shuttlecockpricesrise meer dan 22 miljoen keer bekeken.

“Badminton is een onbetaalbare sport geworden voor mensen met een maandsalaris van 20.000 yuan (omgerekend 2.500 euro)”, schrijft een gebruiker. “Het is haast een sport voor rijke mensen geworden”, klinkt het bij een andere gebruiker.

Voor alle duidelijkheid, het is ook mogelijk om badminton te spelen met goedkopere, plastic shuttles. Alleen heeft dat invloed op het spel en voelt het anders aan. Bovendien zijn de goedkopere shuttlecocks minder populair bij spelers en coaches.

“Het heeft invloed op hoe ik studenten lesgeef. De kwaliteitscontrole van de goedkopere shuttlecocks is niet zo goed, dat heeft een impact op hoe beginners leren spelen”, zegt de Chinese badmintoncoach Wei Zheng aan de South China Morning Post.

Kiezen coaches er toch voor om met kwaliteitsshuttles les te geven dan “heeft de prijsstijging ook een impact op hoeveel we in rekening brengen”, aldus de coach.

shutlle1.jpg

  • Bericht auteur:

Geef een reactie